martes, 10 de mayo de 2016

Davicito

A chegada do meu sobriño neto as nosas vidas foi todo un acontecemento.
Un fillo dun sobriño que nos facía a todos moito màis vellos. Cando Jorge e Gemma nos deron a noticia o Cortón dixo: "Maruja xa nos están botando...." E así foi. David chegou poucos meses despois de morrer o meu pai, e creo que todos pensamos que en David viña algo do Cortón, coma unha pequena reencarnación.
Encheu de ánimo e ledicia as nosas vidas, porque nese momento necesitabamos sentir que a vida viña pegando forte.
É un bule bule que nos atrapa e nos reconforta co seu cariño. Que nos fai voltar a infancia e que non nos deixa medrar de todo.
Cando ollo para él sin que se de conta, vexo toda esa inocencia que se vai perdendo cos anos e penso no maravilloso que é ser neno, no maravilloso que é o noso Davicito.

No hay comentarios:

Publicar un comentario