Estos son os nenos dos meus ollos.
Os meus irmans pequenos. Cando chegaron as nosas vidas Paula e eu xa tiñamos a nosa infancia organizada e viñeron a poñer todo patas arriba. Primeiro Jorge, que sempre estaba con nós as dùas e que o facìamos rabear moitísimo pero que non podiamos vivir sin él, e despois María que xa nos pillou máis grandiñas e era o noso xoguete.
Ahora xa son maiorciños pero para min seguen sendo os meus pequenos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario