PAULA, A PRIMEIRA.

Estaba eu a punto de celebrar o meu terceiro cumpreanos cando de repente unhos dias antes apareceu unha nena "gurdibola"rubia dando guerra.

Case me da un síncope,  eu que era a raíña da casa o centro de todas as atencions e o xoguete dos meus irmans e cuñado de repente, fodeuse o chollo.
En canto me levou o meu pai a vela, colleume no colo porque eu non chegaba a cuna, mirei ben a nova gurdibola e pregunteille o meu pai se lle podía sacar a cabeza e mirar o que tiña dentro....Mala idea....sacaronme da habitación "ipso facto".

 Viviamos no mesmo edificio, terceiro e quinto respectivamnete, así que eu estaba casi sempre ca gurdibola pequena, e claro acabeille collendo cariño, e incluso tiña cousas boas estar ahí en segundo plano porque como nadie quería que me celara tamen recibía moitas atencións....e si sobraba potito comia eu!!!!!.

Era a tía da gurdibola , que xa era todo un cargo, pero o final fixenme irmá dela. Pasamos os mellores momentos da nosa infancia xuntas e si volvera a ter tres anos outra vez volveria a pedir que Paula volvera a aparecer na miña vida.